جریانات تنظیم کننده آب و هوای نیمکره شمالی ضعیف میشود!

---

مجله معتبر Nature تأیید میکند مهمترین جریانات اقیانوسی در اطلس شمالی که مسئول اصلی هدایت آب و هوا نیمکره شمالی ست، کند میشود. چه عاملی مقصر کند شدن سرعت آن است و چه عواقبی بر آب و هوای ما خواهد داشت؟

جریانهای اقیانوسی اطلس، به رنگ قرمز جریان سطحی آب گرم و به رنگ آبی جریانهای عمیق و سرد است.

جریاناتی که ما به آن اشاره میکنیم گردش بازگشتی جنوب اقیانوس اطلس (AMOC) بوده که یکی از مهمترین سیستم های گردش اقیانوسی روی کره زمین است. این ویژگی با انتقال توده های آب گرم سطحی و شور از مناطق حاره به شمال و جریان آب سردتر و عمیقتر از قطب ها به جنوب مشخص میشود. غالباً به عنوان یک تسمه نقاله توصیف میشود، زیرا گرما را به اقیانوس اطلس شمالی منتقل میکند و به حفظ تعادل انرژی در اقیانوس اطلس و تنظیم دما در نیمکره شمالی کمک میکند.

پیش بینی پاییز 2021 اروپا سرویس آب وهوایی AccuWeather

---

توسط مورا کلی ، هواشناس AccuWeather

منتشر شده در 12 اوت 2021 12:52 صبح IRDT | به روز شده در 12 اوت 2021 ، 12:53 صبح IRDT

تابستان مخاطرات گوناگون فاجعه باری را در سراسر اروپا به ارمغان آورد. مناطقی از شمال و مرکز اروپا با سیل مرگبار و تاریخی مواجه شدند و جوامع هنوز با بهبود شرایط فاصله زیادی دارند. در جنوب این قاره، موج گرمای شدید و آتشسوزیهای مخرب آثار خود را در جنوبشرق اروپا بر جا گذاشته است. این هفته پیش بینی کنندگان AccuWeather پیش بینی پاییز 2021 خود را منتشر کردند و هواشناسان می گویند که پاییز امسال ممکن است برای این مناطق سخت آسیب دیده، امیدهایی داشته باشد.

اعضای تیم بین المللی پیش بینی بلند مدت AccuWeather همچون Tyler Roys و Alan Reppert میگویند که الگوی LaNiña در حال توسعه اقیانوس آرام که بر الگوهای آب و هوایی سراسر جهان تأثیر میگذارد، نیروی محرک رویدادهای آب و هوایی پاییز امسال خواهد بود. این فصل رسماً با اعتدال پاییزی در 22 سپتامبر آغاز می شود. زمستان سال گذشته (2020-2021) نیز دارای الگوی لانینا بود، بنابراین پاییز امسال ممکن است برخی از نکات برجسته مشابه سال گذشته را نیز داشته باشد.

یک زوج عکس سلفی جلوی درختان رنگارنگ پاییزی روی پلی بر روی کانال بروورسگراخت در مرکز آمستردام می گیرند، یکشنبه ، 16 اکتبر 2016. (عکس های AP/مارگریت فابر)

سکوت نسبی آب و هوای طوفانی در مرکز اروپا

با بروز الگوی لانینا در سراسر اروپا طی ماه های سپتامبر تا نوامبر، مسیر طوفانی که بر قسمت شمالی قاره تسلط داشته است به تدریج به سمت جنوب در سراسر قاره حرکت می کند.

این امر برای بخش هایی از آلمان، بلژیک، هلند، لوکزامبورگ و شمال شرقی فرانسه که در آنها بارندگیهای سیل آسا باعث جاری شدن سیلابهای تاریخی در ماه ژوئیه شد، تسکین دهنده است. الگوی خشکتر طی ماه های پاییز برای مناطقی که هنوز از سیل بهبودی کامل نیافتند، مطلوب خواهد بود.

پیش بینی فصلی پاییز 1400 از منظر مدل فصلی ECM و آنالوگ سال 1999

---

فقط چند هفته به پاییز باقی مانده است و حالا قصد دارم یکی از سالهای آنالوگ که به شرایط جوی - اقیانوس حاضر نزدیک است را بشکل مقایسه ای با مدل فصلی ECM ورژن SEAS5 در خصوص چشم انداز فصلی پاییز تحلیل کنم.

مفروضات ما در مورد پاییز 1400:

- رویداد خفیف La Nina 

- فاز منفی QBO

- فاز منفی PDO

- فعالیت ضعیف خورشیدی (در حال افزایش) 

- MJO در فازهای 4 تا 7 

سال آنالوگ 1999 / 1378 یکی از سالهای با شباهت بسیار بالا برای پاییز امسال است.  این سال دارای ویژگی فاز منفی QBO در لایه 1hpa-30hPa، فاز منفی PDO، سال دوم رویداد La Nina، با MJO پاییزه در فازهای 4 تا 7 و شبیه به مدل فصلی (ECMWF) است. همچنین تابستان 1999 دارای اروپای گرم در بخش شمال شرقی قاره و خاورمیانه  بود.

رویداد گرمایش استراتوسفر در قطب جنوب نیمکره شمالی را تحت تأثیر قرار می دهد

---

یک مطالعه اخیراً نشان داده است که یک رویداد شدید گرمایش ناگهانی استراتوسفری بر فراز قطب جنوب در سال 2019 باعث تغییراتی در سطح بالایی جو در نیمکره شمالی شد.

گرمایش ناگهانی استراتوسفری (SSWs) اختلالات بزرگ هواشناسی است که با ناهنجاری های جو زمین مرتبط اند. آنها مربوط به تاوه قطبی (vortex) هستند، جایی که بادهای اطراف قطب دمای استراتوسفر قطبی را افزایش می دهند و باعث تضعیف تاوه قطبی می شوند.

رویدادهای SSW همچنین تأثیر گسترده ای بر اتمسفر نیمکره مقابل دارد  که تا ترموسفر فوقانی و یونوسفر امتداد دارد. SSW ها بیشتر در قطب شمال رایج هستند و باعث ناهنجاری در کل محتوای الکترون (TEC) - تعداد کل الکترونهای ادغام شده بین دو نقطه - و در نسبت ترموسفری اکسیژن/نیتروژن در نیمکره جنوبی می شوند.

یخبندان بعدی طی کمینه بزرگ فعالیت خورشیددر سالهای 2095 تا 3500 صورت می گیرد.

 به گفته متخصصان در رتبه دوم بعد از سالهای 2095-2200 (پنجره زمانی 30-50 ساله)، بدترین وضعیت باید در آینده نزدیک با تضعیف چرخه های فعالیت خورشیدی 24 و 25 رقم بخورد. حداقل چرخه های فعالیت خورشیدی به طور سنتی با احتمال بالاتری با گسترش هوای سردتر، فازهای AO/ NAO ،-QBO ،MJO- مرطوب و حتی فعالیت بالای آتشفشانی همراه است. 

احتمالاً فعالیت کم خورشیدی با گسترش سرمای زمین بین سال های 22-2020 مرتبط است، اما پیش بینی کلی تغییرات آب و هوایی تا سال 2100، علی رغم روند نزولی فعالیت خورشیدی در دهه های آینده، غیرطبیعی گرم است.