پدیده لانینا خبر از افزایش فعالیتهای طوفانها در سواحل ایالات متحده و مکزیک میدهد

---

پس از فصل توفان های اطلس در سال 2020 شاهد تعداد زیادی ثبت رکورد آب و هوایی از نظر تعداد و شدت توفانها هستیم . به نظر میرسد فصل طوفان های جاری نیز در سواحل آمریکا و مکزیک شدید باشد، این اتفاق به دلایل متعددی که توسعه یا کاهش تلاطمات پهنه اقیانوس اطلس را کنترل میکنند، نسبت داده میشود.

فصل طوفانهای اقیانوس اطلس

هر سال با آغاز ماه سپتامبر، فصل طوفانها وارد اوج خود شده و تا اوایل ماه نوامبر، قبل از سرد شدن آبها در وسط اقیانوس اطلس ادامه خواهد داشت، زیرا سلولهای همرفتی و تندری در پهنه اقیانوس اطلس افزایش می یابند و سپس یا به سمت غرب حرکت میکنند تا به سواحل جنوبشرقی آمریکا و به سمت شمال در امتداد سواحل حرکت کنند و یا از سمت غرب به سمت خلیج مکزیک حرکت میکنند. مثل طوفان اخیر، آیدا با درجه 4 که سواحل جنوبشرقی را با بارانهای شدید، جاری شدن سیل هدف قرار داد و به بخش نفت در خلیج مکزیک ضربه زد. 

تأثیر پدیده لا نینا در فصل طوفان های اقیانوس اطلس

داده های اکثر مراکز نظارت و آژانس های جهانی، از جمله اداره ملی اقیانوس و جوی (NOAA)، نشان دهنده توسعه پدیده لانینا در آینده نزدیک هستند که پیامد آن همانطور که در آخرین فصل طوفان 2020 اتفاق افتاد، میتواند افزایش فعالیت طوفانهای اطلس باشد که در پی آن فهرست اسامی طوفان های مرکز ملی طوفانها برای دومین بار از زمان نامگذاری طوفانها (از سال 1950)، به دلیل تعداد زیاد طوفانهای حاره ای در اقیانوس اطلس به پایان رسید!!

علت شدت نوسانات فعالیت طوفانهای اطلس، در خصوص قدرت و یا ضعف آن، هنوز به طور کامل درک نشده و فرضیه های گوناگون از مراکز مختلف جهانی ارائه شده و نمیتوان تنها به یک پدیده آب و هوایی خاص استناد شود، بلکه جو یک پدیده پویا است. متغیری که در بین سایر مولفه ها نقش دارد و در نتیجه یک پدیده آب و هوایی است، زیرا طوفان های حاره در ابتدا به عنوان توده بزرگی از ابرهای همرفتی یا تندری بر فراز اقیانوس اطلس شروع ظاهر می شوند و با وجود فراهم بودن شرایط خاصی، آنها رشد میکنند و تبدیل به یک طوفان حاره تکامل یافته میشود.

اتمسفر، هنگامی که تحت تأثیر پدیده لانینا قرار میگیرد، منجر به شکل گیری شرایط آب و هوایی خاصی میشود که مناطق مختلف جهان، از جمله اقیانوس اطلس را تحت تأثیر قرار میدهد، جایی که افزایش قابل توجه فعالیت طوفان های حاره ای با تسلط لانینا ارتباط دارد. پدیده لانینا به حرکت بادهای تجاری از شرق به غرب همبستگی دارد که باعث افزایش دما آبهای اطلس در منطقه MDR در وسط اقیانوس اطلس شده و طوفانها معمولاً در آن ایجاد میشوند. در جنوب، آبهای گرم به عنوان سوخت برای مناطق حاره ای عمل میکند، قدرت آنها را افزایش داده و انرژی لازم را برای آنها تأمین میکند.

سرمایش در اقیانوس آرام حاره که در الگوهای آب و هوایی ایالات متحده و سایر نقاط تاثیرگذاره بوده و به ضعیف شدن برش باد در منطقه اقیانوس اطلس کمک میکند به این معنی که سرعت و جهت باد در لایه های اتمسفر تغییر نمیکند مانند تضعیف جریانات جت اطلس شمالی و پرارتفاع قوی که مانع فعالیت بادهای برشی میشود و چنین شرایط آب و هوایی به رشد عمودی ابرها و انسجام آنها با یکدیگر کمک میکند و برعکس ناتوانی رشد و توسعه سیستمهای حاره ای در اقیانوس آرام حادث میشود. 

در مجموع، این عوامل آب و هوایی که ذکر شد بیشترین تاثیر را در فعالیت طوفانهای اطلس دارند، اما بسیاری از عوامل کاملاً مبهم هستند، زیرا اخیراً بسیاری از آژانس های بین المللی به تاثیر جریانات شرقی صحرا آفریقا (Saharan Air) بر فصل طوفان های اطلس اشاره دارند. توده هوای صحرای آفریقایی موجب بارگیری مقدار زیادی گرد و غبار شده که بسته به مقدار و شدت جریانات گرد و غبار میتواندبه محدود کردن شرایط فعالیت رشد و توسعه طوفان های اطلس شود. علیرغم پیشرفت های علم هواشناسی و درک بسیار خوبی از عوامل کنترل کننده پدیده های آب و هوایی، طوفان هنوز به طور کامل شناخته نشدند.