جنگ هسته‌ای بین قدرت‌های جهانی باعث «عصر یخبندان کوچک» می‌شود

---

یک مطالعه جدید هشدار می دهد که یک جنگ هسته ای بین ناتو و روسیه یا دیگر قدرتهای جهانی باعث یک "عصر یخبندان کوچک هسته ای" خواهد شد که هزاران سال طول می کشد.

استادیار شریل هریسون، دستیار گروه اقیانوس‌شناسی و علوم ساحلی LSU، یافته‌های تحقیقاتی اخیر در مورد تأثیرات جنگ هسته‌ای بر سیستم‌های زمین را در کنفرانس ابتکار تهدید هسته‌ای ارائه می‌کند. (اعتبار: مت مندلسون، NTI)

به گفته محققان دانشگاه ایالتی لوئیزیانا، جنگهای هسته ای طوفان‌های آتش، خاکستر و دود را در تراز بالایی اتمسفر آزاد می‌کنند که مانع تابش خورشید است و منجر به از بین رفتن کشاورزی در سراسر جهان می‌شود. در ماه اول پس از این انفجارهای فاجعه بار، میانگین دمای جهانی حدود 13 درجه فارنهایت کاهش می یابد که بیشتر از عصر یخبندان اخیر است.

این رویداد 11700 سال پیش به پایان رسید و موجوداتی مانند ماموت پشمالو را منقرض کرد. به طور کلی، آخرین عصر یخبندان بیش از 100000 سال به طول انجامید و جهان را حدود 10 درجه فارنهایت سردتر از امروز کرد. 

 "مهم نیست کدام کشور کجا را بمباران می کند. این می تواند هند و پاکستان یا ناتو و روسیه باشد. دکتر شریل هریسون، نویسنده اصلی، در یک یادداشت می‌گوید هنگامی که دود در تراز بالایی اتمسفر آزاد می‌شود، در سطح جهانی پخش می‌شود و همه را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

نویسندگان این مطالعه می گویند تهاجم روسیه به اوکراین خطر تشدید تنش هسته ای را بار دیگر به واقعیت تبدیل کرده است. این مطالعه بر اساس شبیه سازی های کامپیوتری متعدد منطقه ای و جهانی است. همچنین اولین کسی است که اطلاعات واضحی در مورد تأثیر دقیق انفجارهای هسته ای بر روی سیاره ارائه می دهد.

جنگ هسته ای باعث تعطیلی جهانی اقیانوسی می شود

بر اساس گزارش موسسه تحقیقات صلح بین المللی استکهلم، در حال حاضر 9 کشور بیش از 13000 سلاح هسته ای را کنترل می کنند. تجزیه و تحلیل در این مطالعه نشان داد دمای اقیانوس ها به سرعت کاهش می یابد و حتی پس از پاک شدن دود به حالت قبل از جنگ باز نمی گردد.

با سردتر شدن سیاره، یخ دریا بیش از شش میلیون مایل مربع و تا عمق شش فوتی گسترده می‌شود. این امر باعث مسدود شدن بنادر بزرگ از جمله پکن، کپنهاگ و سنت پترزبورگ می شود. همچنین در مناطق ساحلی معمولاً معتدل گسترش می یابد و از حمل و نقل در سراسر نیمکره شمالی جلوگیری می کند.

دریافت مواد غذایی و آذوقه به برخی از شهرها مانند شانگهای، جایی که کشتی ها برای رویارویی با یخ های دریا آماده نیستند، دشوارتر می شود. کاهش ناگهانی دما و تابش نور به دریاها، به ویژه از قطب شمال تا شمال اقیانوسهای اطلس و آرام ، جلبک ها - سنگ بنای شبکه غذایی دریایی را از بین می برد. محققان هشدار می دهند که اکثر صنعت ماهیگیری و آبزی پروری با ایجاد "در اصل قحطی در اقیانوسها" به پایان می رسد.

این مدل‌ها تقلید از تقابل بین ایالات متحده و متحدانش در ناتو و روسیه با استفاده از 4400 سلاح هسته‌ای 100 کیلوتنی برای بمباران شهرها و مناطق صنعتی بود. آتش 150 تراگرم یا بیش از 330 میلیارد پوند دود و کربن سیاه، نور خورشید را به اتمسفر فوقانی  بازتاب می کند.

مدل‌های دیگر هند و پاکستان را شبیه‌سازی کردند که 500 سلاح هسته‌ای 100 کیلوتنی را منفجر کردند که منجر به بین پنج تا 47 تراگرم (11 میلیارد تا 103 میلیارد پوند) دود و خاکستر شد.

«جنگ هسته‌ای عواقب ناگواری برای همه دارد. رهبران جهان قبلاً بمنظور ایجاد انگیزه برای پایان دادن به مسابقه تسلیحات هسته ای در دهه 1980 و پنج سال قبل، معاهده ای را در سازمان ملل برای ممنوعیت سلاح های هسته ای به تصویب رساندند . پروفسور آلن روبوک از دانشگاه راتگرز، یکی از نویسندگان این مقاله، می گوید: امیدواریم این مطالعه جدید کشورهای بیشتری را تشویق کند تا معاهده ممنوعیت را تصویب کنند.

مقایسه جنگ هسته ای با فوران های آتشفشانی

محاسبات همچنین ارتباط سیستم‌های زمین را به‌ویژه در مواجهه با اختلالات ناشی از فوران‌های آتشفشانی، آتش‌سوزی‌های عظیم جنگلی یا جنگ نشان می‌دهند.

دکتر هریسون می‌افزاید: «جنگ کنونی اوکراین با روسیه و اینکه چگونه بر قیمت گاز تأثیر گذاشته است، واقعاً به ما نشان می‌دهد که اقتصاد جهانی و زنجیره‌های تأمین ما در برابر آنچه ممکن است مانند درگیری‌ها و آشفتگی‌های منطقه‌ای به نظر برسد، شکننده هستند».

فوران های آتشفشانی همچنین ابرهایی از ذرات را در اتمسفر بالایی ایجاد می کند. در طول تاریخ، آنها اثرات منفی مشابهی بر روی سیاره و تمدن داشته اند.

ما می‌توانیم از جنگ هسته‌ای اجتناب کنیم، اما فوران‌های آتشفشانی قطعاً دوباره اتفاق خواهند افتاد. هیچ کاری نمی توانیم در مورد آن انجام دهیم، بنابراین وقتی در مورد تاب آوری و نحوه طراحی جامعه خود صحبت می کنیم، مهم است آنچه را که برای مقابله با شوک های آب و هوایی اجتناب ناپذیر انجام میدهیم، در نظر بگیریم.

ما می توانیم و باید هر کاری که می توانیم برای جلوگیری از جنگ هسته ای انجام دهیم. این اثرات در سطح جهانی بسیار محتمل است.»

نویسندگان مطالعه خاطرنشان می‌کنند که بازیابی اقیانوس‌ها بیشتر از خشکی طول می‌کشد. در بدترین سناریوها، احتمالاً دهه‌ها در سطح و صدها سال در عمق اقیانوسها پس از جنگ هسته‌ای بهبود یافتگی طول می‌کشد. به گفته این تیم، تغییرات در یخ های دریای قطب شمال احتمالا هزاران سال طول می کشد و به طور موثر باعث ایجاد یک "عصر یخبندان کوچک هسته ای" می شود.

این یافته ها در مجله AGU Advances منتشر شده است.

ترجمه: مهرداد شهبازی