تحلیل الگوی آب و هوای کشور طی ماه فوریه 2020

---

پیش بینی جدید NOAA: فاز خنثی شاخص ENSO طی فصل بهار 1399 (با احتمال حدود 60 درصد) تا تابستان 1399 (با احتمال حدود 50 درصد) ادامه می یابد. 

در ماه آذر 1398، دمای سطح آب دریا (SST) بر فراز اقیانوس آرام حاره ای تقریباً بالاتر از حد میانگین بلند مدت بود. در هفته گذشته در بیشترِ نواحی نینو، SST افزایش یافته است، به طوری که مناطق شرقی حاره اقیانوس آرام، شامل نینو 2+1 و نینو 3 تقریباً نزدیک به حد میانگین ​​باقی ماندند (0/3+ تا 0/1+ درجه سلسیوس)، در حالی که نواحی غربی تر شامل نینو 4 و نینو 3.4 گرم تر بوده، به ترتیب به 1/2+ و 0/7+ درجه سلسیوس رسیدند.

در طی این مدت، فعالیت همرفت حاره بر فراز اندونزی و شرق خط روزگردان ( Date Line) سرکوب و در غرب خط روز گردان تقویت شده است. به نظر می رسد، سیستم کلی الگوی مولفه های اقیانوسی - جوی، سازگار با ENSO خنثی می باشد، اگرچه مشاهدات اخیر نشان دهنده گرایش به شرایط گرم تر است که باید مورد بررسی واقع گردد.

اکثر مدل های موجود در مرکز IRI/CPC پیش بینی می کنند، تا تابستان 1399 همچنان ENSO خنثی (نینو 3/4 در دامنه 0/5± درجه سلسیوس) ادامه یابد. پیش بینی مدل ها همچنین از دمای بالاتر از میانگین ​​بر فراز اقیانوس ها طی یک یا دو ماه آینده حمایت می کنند، اما در راستای اکثر خروجی مدل ها، طی فصل آینده، نشانه هایی دال بر رویداد ال نینو دیده نمی شود. 

 الگوی همبستگی فاز مثبت (گرمایش) ناحیه نینو 4 با بیهنجاری ارتفاع ژئوپتانسیل تراز 500 هکتوپاسکال طی ماه فوریه همراستاست؛ همانطور که مشاهده می شود در این وضعیت کشور تحت نوسانات توده هوای پرارتفاع جو مواجه بوده بر روی نواحی جنوبی تر بر روی دریا سرخ الگوی سیکلونی (گردش پادساعتگرد) به چشم می خوردکه محل فعالیت سامانه های کم ارتفاع می باشد:

الگوی همبستگی فاز مثبت (گرمایش) ناحیه نینو 3.4 با بیهنجاری ارتفاع ژئوپتانسیل تراز 500 هکتوپاسکال طی ماه فوریه:

الگوی همبستگی فاز مثبت (گرمایش) ناحیه نینو 3.4 با بیهنجاری متوسط دماهوا طی ماه فوریه همسو می باشد؛ بطور کلی گرمایش بر روی نواحی نینو 3.4 و 4 با بیهنجاری مثبت دما هوابر روی منطقه و ایران رابطه مستقیمی را نشان می دهد:

خروجی CFSv2 نشان می دهد که طی ماه فوریه (12 بهمن لغایت 9 اسفند 98) بر روی حوزه شمال اطلس الگوی سیکلونی بسیار قوی، به دلیل استقرار کم ارتفاع عمیق جو فوقانی حاکمیت داشته، بر روی سرتاسر اوراسیا ارتفاع لایه تراز میانی جو بالاتر از حد نرمال بلند مدت می باشد. این پرارتفاع جو بر روی مرکز اروپا به یک الگوی آنتی سیکلونی ختم می گردد. در حالی که بر روی سرتاسر قسمت های غرب و شمالی منطقه خاورمیانه ارتفاع لایه تراز میانی جو طی فوریه 2020 بالاتر از حد میانگین بلند مدت می باشد، بر روی بخش های جنوبی این پارامتر به سوی نرمال و کمتر از نرمال سوق می یابد. 

آرایش خطوط هم ارتفاع تراز میانی جو بر روی میانگین یکماهه فوریه 2020، انحنای رو به جنوب خطوط هم ارتفاع به سمت نیمه شرقی مدیترانه می باشد که الگوی جریانات نسبتاً مداری را در سطح منطقه جنوبغرب آسیا نشان می دهد:

الگوی میانگین فشار سطحی فوریه 2020 نشان دهنده آنومالی منفی بر روی شمال اطلس می باشد که شدت فرابار عمیق ایسلند را نشان می دهد این در حالی ست که بر روی نیمه جنوبی اروپا و حوزه دریا مدیترانه بی هنجاری مثبت فشار، نشان دهنده شدت پرفشار آزور می باشد، این ترکیب نشان دهنده تداوم فاز مثبت نوسان NAO می باشد. بر روی سرتاسر نیمه غربی تا مرکز روسیه بی هنجاری های منفی فشار سطحی به مثابه تضعیف زبانه های غربی فرابار سیبری طی فوریه 2020 می باشد. بر روی ایران، پاکستان و عربستان آنومالی های منفی فشار سطحی نشانگر تقویت الگوی زبانه های کمفشار می باشد:

در یک سیمای کلی الگوی بارندگی طی ماه فوریه 2020 بر روی بسیار از مناطق نسبت به حد نرمال بلند مدت انحراف قابل توجهی را نشان نمی هد؛ مناطقی همچون بخش هایی از نیمه شرقی، مرکز، جنوب و نواحی از غرب و نوار شمالی کشور در این چشم انداز قرار دارند. سیگنال هایی از کاهش بارش ها بر روی نوار غربی کشور از بخش های میانه غربی به سمت جنوب غرب و حوزه خلیج فارس به چشم می خورد که ناشی از تضعیف الگوی جبهه همگرایی بر روی دریا سرخ نسبت به حد هنجار بلند می باشد. این در حالی ست که یک جریان مشخصی از بارندگی ها از ترکیه و منتهی الیه شرقی دریا مدیترانه به سمت نیمه شمالی ایران و نواحی از زاگرس در غرب کشور قابل شناسایی می باشد، بر روی نواحی از شمال غرب، دامنه های البرز به سمت شمال شرق بارش ها نرمال و حتی در برخی نواحی به بیش از آن گرایش را نشان می دهد این وضعیت بر روی مناطق واقع در امتداد رشته کوه زاگرس در غرب و جنوب غرب کشور نیز انتظار می رود.

از نظر دمایی، فوریه 2020 یک ماه گرم نسبت به حد هنجار به نظر می رسد، بر روی منطقه الگوهای آنومالی مثبت دمایی بر روی مناطق سیطره یافته است. بر روی بخش هایی از شمال غرب، نواحی از غرب، نواحی جنوبی البرز، جنوب غرب و بخش هایی از شمال شرق هسته های بیهنجاری مثبت دمایی را نشان می دهد. شاید نقاط معدودی از شمال خلیج فارس، میانه جنوبی، نواحی از دامنه های جنوب شرقی زاگرس، شرق و شمال شرق کشور و ارتفاعات البرز از این قاعده مستثنی به نظر برسند: