پیش بینی فصل زمستان 1398 – آپدیت چهارم: پیش بینی نهایی ماه نوامبر مدل ها برای زمستان پیشرو

---

پیش بینی نهایی نوامبر مدل ها برای زمستان پیشرو؛ تضعیف تاوه قطبی ممکن است عاملی مهم برای فصل زمستان پیشرو باشد! 

معمولاً خروجی مدل ها طی نوامبر بعنوان پیش بینی نهایی زمستان تلقی می شوند. دسامبر را می توان یک ماه زمستانی دانست، بنابراین پیش بینی های ماه نوامبر برندگان و بازندگان مدل های بلند مدت را تعیین می کند. 

خروجی برآیند مدل های پیش یابی 7 گانه (ECMWF ،Met Office،CMC ،DWD ،JMA ،Met France و NCEP) صراحتاً به الگوی فاز مثبت شاخص NAO طی زمستان پیشرو اشاره دارند. فاز مثبت NAO با تقویت 2 توده هوای کمفشار (فروبار) در شمال اطلس و پرفشار (فرابار) در میانه اطلس تا اروپا همراه می شود. با هم افزایی این دو توده هوا عموماً جریانات غربی شرایط آب و هوایی معتدلی بر روی اروپا به ارمغان آورده و مسیر بارندگی ها را از جنوب به سمت عرض های شمالی تر جابجا می نماید. با گسترش پرارتفاع بر روی مدیترانه زبانه های آن تا خاورمیانه گسترش می یابد، گسترش زبانه های پرفشار موجب تضعیف سامانه های کمفشار دینامیک بر روی مدیترانه می شود. بنابر این فراوانی و مسیر عبور سامانه های آب و هوایی به سمت خاورمیانه دچار نوسان می گردد، به دلیل تغییر در مسیر عبور توده های آب و هوایی، جبهه همگرایی بر روی دریا سرخ نیز دچار نوسان می گردد. 

به دلیل واقع شدن منطقه خاورمیانه (و ایران) در ضلع شرقی پشته پر ارتفاع اروپایی، ریزش جریانات شمالی بر روی منطقه به یک گردش سیکلونی بر روی نواحی شرقی منطقه (شمال هند) منتهی می گردد. تفاوت هایی که در خروجی مدل های مختلف آب و هوایی در خصوص نحوه جانمایی (موقعیت) و شدت سامانه های کمفشار شرق منطقه و پرفشار غربی به چشم می خورد، نتایج متفاوتی را (بخصوص) از حیث میانگین بارش سه ماهه زمستان به نمایش گذاشته اند. بهترین وضعیت بارشی در خروجی مدل UKMO و بدترین شرایط در مدل های NCEP و JMA دیده می شود. در اکثر مدل های مورد ارزیابی شده با تضغیف در میزان و قدرت همگرایی دریا سرخ بخش جنوب غربی کشور سیگنال های کاهش بارندگی های زمستان پیشرو را نشان می دهد. همچنین بر روی بخش های شمالی و نیمه شرقی کشور سیگنال های بارش های نرمال و فراتر از نرمال پیش بینی شده است. به دلیل تقویت و تسلط الگوی فرابار (زبانه های پرفشار) بر روی عرض های معتدله، شارش های سرد، منطقه خاورمیانه را در یک شرایط بسته ی نرمال دمایی قرار داده است که امکان رخداد هوای سردتر (نسبت به میانگین بلند مدت) را در مقاطعی از فصل زمستان دور از ذهن نمی سازد.