ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
فقط چند هفته به پاییز باقی مانده است و حالا قصد دارم یکی از سالهای آنالوگ که به شرایط جوی - اقیانوس حاضر نزدیک است را بشکل مقایسه ای با مدل فصلی ECM ورژن SEAS5 در خصوص چشم انداز فصلی پاییز تحلیل کنم.
یک مطالعه اخیراً نشان داده است که یک رویداد شدید گرمایش ناگهانی استراتوسفری بر فراز قطب جنوب در سال 2019 باعث تغییراتی در سطح بالایی جو در نیمکره شمالی شد.
گرمایش ناگهانی استراتوسفری (SSWs) اختلالات بزرگ هواشناسی است که با ناهنجاری های جو زمین مرتبط اند. آنها مربوط به تاوه قطبی (vortex) هستند، جایی که بادهای اطراف قطب دمای استراتوسفر قطبی را افزایش می دهند و باعث تضعیف تاوه قطبی می شوند.
رویدادهای SSW همچنین تأثیر گسترده ای بر اتمسفر نیمکره مقابل دارد که تا ترموسفر فوقانی و یونوسفر امتداد دارد. SSW ها بیشتر در قطب شمال رایج هستند و باعث ناهنجاری در کل محتوای الکترون (TEC) - تعداد کل الکترونهای ادغام شده بین دو نقطه - و در نسبت ترموسفری اکسیژن/نیتروژن در نیمکره جنوبی می شوند.
به گفته متخصصان در رتبه دوم بعد از سالهای 2095-2200 (پنجره زمانی 30-50 ساله)، بدترین وضعیت باید در آینده نزدیک با تضعیف چرخه های فعالیت خورشیدی 24 و 25 رقم بخورد. حداقل چرخه های فعالیت خورشیدی به طور سنتی با احتمال بالاتری با گسترش هوای سردتر، فازهای AO/ NAO ،-QBO ،MJO- مرطوب و حتی فعالیت بالای آتشفشانی همراه است.
احتمالاً فعالیت کم خورشیدی با گسترش سرمای زمین بین سال های 22-2020 مرتبط است، اما پیش بینی کلی تغییرات آب و هوایی تا سال 2100، علی رغم روند نزولی فعالیت خورشیدی در دهه های آینده، غیرطبیعی گرم است.
بر این اساس بطور کل طی بهار 1400 ما شاهد الگوی بلاکینگ جو در منطقه وسیعی از خاورمیانه و غرب آسیا بوده ایم. در سطح منطقه بیهنجارهای مثبت ارتفاع تراز میانی جو بیانگر کاهش فراوانی سیستمهای کم ارتفاع جو از مختصات کشور بوده و بدین ترتیب بهاری بسیار خشک را در پهنه کشور رقم زده است. الگوی سیکلونی مستقر بر روی شمال دریا سیاه در عرض های معتدله به مثابه تمایل محور فرود بلند حلقه بادهای غربی و در مقابله گسترش غربسو و شمالیتر پشته پرارتفاع و عبور محور آن از ایران با تضعیف و کاهش فراوانی تشکیل جبهه همگرایی دریا سرخ شرایط خشکی دینامیکی و فرارفت هوای گرم را به ارمغان آورد.
بهار ١۴٠٠ در مناطق غرب (زاگرس مرکزی و جنوبغربی) یک بهار بسیار خشک رقم خورد. با توجه به تحلیل الگوی آرایش تراز میانی بهار ١۴٠٠ بسیار خشک در سطح کشور بود که وزن این خشکی بر روی سرتاسر زاگرس بخصوص استانهای واقع در زاگرس مرکزی و جنوب غربی بوده است. با حرکت از غرب کشور به مناطق شرق و از شمال به جنوب از شدت خشکی فصل بهار کاسته می شود، بطوری که حتی در نقاطی از شهرهای خشک مرکزی در شرق و جنوبشرق کشور میانگین بارش فصل نرمال و بیش از نرمال بوده است که عمده آن در اردیبهشت ماه و طی چند روز رقم خورده است.